Яҳё ибн Муоз ҳазратларининг Иброҳим ва Исмоил номли икки укалари бор эди. Укаларининг бири Маккаи Мукаррамага бориб, ўша ерда истиқомат қилиб қолди ва Яҳё ибн Муозга шундай деб бир мактуб ёзиб юборди:
“Ҳаётда учта орзуим бор эди:
- Умримнинг сўнгги дамларини энг муборак жойда ўтказиш;
- Хизматчим бўлиши;
- Вафотимдан олдин сизни бир марта кўриш...
Буларнинг иккитасига эришдим. Ҳозир Ҳарами Шарифда турибман ва хизматчим ҳам бор. Дуо қилинг, учинчи орзуимга ҳам эришай, сиз билан кўришиш бахтига муяссар бўлай”.
Яҳё ибн Муоз укаларига жавобан қуйидаги ўйлантирувчи мактубни юбордилар:
- Биродарим, сен инсонларнинг энг яхшиси бўлгин ва истаган жойингда яша... Жойлар, маконлар инсонларга кўра қадр топади. Инсонларга жойларга қараб эмас.
Икки жаҳон сарвари Расулуллоҳ с.а.в. ҳам у томонларда бўлганлари учун у ерлар жуда қадрли. Абу Жаҳл эса, Маккада яшагани билан Макклик бўлиш унга на шараф ва на эътибор берди.
Хизматчига эришиш орзусига келсак, қанийди бундай орзуинг бўлмаганда эди. Хожалик фақат Аллоҳ таолонинг, хизматчилик эса қулнинг сифатидир.
Бирор кишини ўзингга хизматчи қилиб олиб, ўзингни хожа мартабасида кўришинг, хизмат қилган эмас, балкиўзингга хизмат қиладиган киши олишинг менимча маънавият аҳли учун тўғри иш эмас.
Учинчи ўринда мени кўришни орзу қилганингни ёзибсан. Агар доим Аллоҳ таолони эслаб, ҳар он У билан машғул бўлсанг, мени эсламайсан. Эслаганингда ҳам, бунчалик соғинмайсан...
Ҳозир турган жойинг бир инсоннинг энг севган кишиларидан воз кечадиган ва ҳатто фарзандини ҳам Ҳаққа фидо қилиш жойидир. Агар Аллоҳни топган бўлсанг, мен сен учун соғинч бўла олмайман, фойдам тегмайди. Агар Уни топа олмаган бўлсанг, мендан сенга қандай фойда келиши мумкин...
|
