... Инсон бенамоз бўлса, унинг соғлиғи ҳам яхши бўлмайди. Намоз – кўзларга нур бағишловчи, иймонга қувват берувчи, ахлоқни покловчи муҳим омилдир. Намоз бошдаги оғриқларни кетказади. Танадаги қийшиқ суякларни тўғрилайди. Ақлу заковатни шакллантиради. Намоз эркакликни муҳофаза қилади. Тез қаритмайди. Юзнинг нурини орттиради. У дунёда нажот ва саломатлик манбаи бўлади. Намоз кишининг дунёдан иймон билан кетишига василадир. Намоз – қабрда нур, азобдан нажот, савол нажот, савол қилувчи фаришталарга жавобдир. Намоз қиёматда, ҳисобу тарозуда савоби энг оғир келувчи, эгасини қутқарувчи, айни пайтда шафоатчи ҳамдир. Намозни ҳеч қачон ташлама, яхши, дуруст ўқишни ўрган. Намознинг жумла арконини: фарзу вожиб, суннату мустаҳаб, муфсид, ҳаром, макруҳ, мустаҳаб ва мубоҳларини яхши ўрганиб ол. Қўшимча нафл намозларни ўқиш билан даражанг ортади. Кечалари намоз ўқи. Қарз намозларинг бўлса, уларни адо қил. Намоз фақат суннатлар билангина бутундир. Намознинг асл суннатларини ўқиш билан бирга нафл суннатларини ҳам ўқишни унутма. Намоздаги рукуъ, саждаларни жойига келтир. Ҳеч шошилма, тасбеҳларни чиройли айт. Рукуъдан қайтгач уч тасбеҳ қадар бир оз тин ол. Саждага диққат қил, чунки у дуоларнинг қабул қилинувчи вақтидир... Саждалар орасида ҳам бир оз тин ол!.
